Παρά τον πληθωρισμό υποσχέσεων της μεταλλευτικής εταιρίας, η αλήθεια για την τοπική απασχόληση είναι ακριβώς η αντίθετη από αυτή που παρουσιάζεται. Η νομική πραγματικότητα αποτυπώνεται ρητά και με σαφήνεια στο άρθρο 25 παράγραφος 2 της νέας συμφωνίας κυβέρνησης - Ελληνικός Χρυσός. Με την εν λόγω διάταξη “σπάει" η νομικά δεσμευτική ρήτρα εντοπιότητας για κατά προτεραιότητα προσλήψεις προσωπικού, ενώ εμφανίζεται από το πουθενά μία άλλη ρήτρα, αυτή των μειωμένων “μισθολογικών απαιτήσεων”. Αντίστοιχη είναι κι η διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 25, η οποία αναφέρεται στην επιλογή προμηθευτών κι υπεργολάβων, όπου κι εκεί ακυρώνεται η ρήτρα τοπικότητας κι αντικαθίσταται από την ρήτρα χαμηλότερης τιμής.
Με τον τρόπο αυτό η μεταλλευτική εταιρία μπορεί να προχωρήσει σε μαζική αντικατάσταση των εργαζόμενων με εντοπιότητα, εφόσον βρεθούν κάποιοι άλλοι με χαμηλότερες οικονομικές απαιτήσεις, ενώ μπορεί ανά πάσα στιγμή να διακόψει συνεργασίες με τοπικούς υπεργολάβους, συμπαρασύροντας και τους εργολαβικούς εργαζόμενους από την περιοχή, εφόσον βρεθούν κάποιοι άλλοι, φτηνότεροι.
Η αλήθεια για τις θέσεις εργασίας και την τοπική ανάπτυξη δεν βρίσκεται, λοιπόν στις φλυαρίες των δελτίων τύπου της μεταλλευτικής εταιρίας, αλλά στην σελίδα 41 της νέας συμφωνίας κυβέρνησης - Ελληνικός Χρυσός και στα άρθρα 25.2 και 25.4.
Κι έπεται συνέχεια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου